Χρύσα Κίτσιου

Η Χρύσα Κίτσιου γεννήθηκε στη Λάρισα. Είναι διπλωματούχος πιάνου, κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος στη «Μουσική Παιδαγωγική» από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Πτυχίου Μουσικών Σπουδών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πτυχιούχος ανώτερων θεωρητικών. 

Ως πιανίστα έχει εμφανιστεί με συμφωνικές ορχήστρες, σύνολα μουσικής δωματίου, διάφορα μουσικά σχήματα και σε ατομικά ρεσιτάλ κλασικού, αλλά και σύγχρονου ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Υπήρξε accompagnatrice της «Χορωδίας Θεσσαλονίκης» και άλλων χορωδιών, συμμετέχοντας σε συναυλίες, φεστιβάλ και gala όπερας, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. 

Σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο Αθηνών, επί σειρά ετών, έχει συνοδεύσει στο πιάνο τις πτυχιακές εξετάσεις μπαλέτου (Major) της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου (Royal Academy of Dance). Έχει διδάξει πιάνο, θεωρητικά, τραγούδι και μουσικοκινητική αγωγή σε Μουσικά Σχολεία, Ωδεία και Ι.Ε.Κ. Είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Θεωρία της Μουσικής, σολφέζ, καλλιέργεια ακουστικών ικανοτήτων». 

Έχει δημοσιεύσει άρθρα σχετικά με τα τεστ αξιολόγησης μουσικών ακουστικών ικανοτήτων και τη διδασκαλία μουσικού οργάνου. Συμμετέχει ως εισηγήτρια σε σεμινάρια και συνέδρια σχετικά με τη διδασκαλία της Μουσικής – Καλλιέργειας της Ακοής. Από το 2005 ζει στην Κέρκυρα, όπου διδάσκει πιάνο και μουσικά σύνολα στο Μουσικό Σχολείο.

Ως μουσικός - πιανίστα υποστηρίζει:

«Η Τεχνική είναι στις υπηρεσίες της Τέχνης. Στόχος της είναι να παρακάμπτει οτιδήποτε εμποδίζει τη φυσικότητα της ερμηνείας … αλλιώς λειτουργεί ως μέσο επιδεικτισμού»

«Όταν παίζεις μουσική… να είσαι πολύ ειλικρινής…»

«Η Τέχνη της Ακρόασης είναι μια ικανότητα που κάθε άνθρωπος, όχι μόνο ο μουσικός, πρέπει να εξασκεί»

Ως δασκάλα μουσικής υποστηρίζει:

«Δε χρειάζεται να περάσουν μήνες, χρόνια για να μάθεις να παίζεις μουσική… Η μουσική δράση συμβαίνει άμεσα, τώρα, από την πρώτη στιγμή, στο πρώτο κιόλας μάθημα»

«Η ικανότητα ανάγνωσης παρτιτούρας αποτελεί χρήσιμο εργαλείο και όχι αυτοσκοπό»

Ως εισηγήτρια σε δασκάλους μουσικής υποστηρίζει:

«Γίνε ο δάσκαλος που χρειάζεται ο μαθητής που έχεις δίπλα σου, όχι ο δάσκαλος που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είσαι…»

«Χωρίζοντας τη μουσική σε επιμέρους μαθήματα όπως θεωρία, όργανο, αρμονία, μορφολογία κτλ. δημιουργούμε “σύνορα” που συχνά δυσκολεύουν παρά ευνοούν την κατανόηση της Μουσικής ως σύνολο»